اخبارپارسيان۱۰۰

انتشاراخبار:16/5/1393

آیا حمله رژیم صهیونیستی به غزه در اثر تحریک حماس بود؟!

بی‌گمان، مهم‌ترین و مستمر‌ترین عنصر جنبش مقاومت فلسطینیان در مقابل استعمار چند دهه‌ای سرزمین‌هایشان، عنصر مقاومت بدون خشونت بوده است؛ مقاومت جزیی از هویت فلسطینیان بوده و هست.

در پوشش خبری بسیاری از رسانه‌های آمریکای شمالی و اروپایی غربی، از حمله اخیر اسرائیل به فلسطینیان آنچه ‌بارها می‌خوانیم و می‌شنویم، این است که حماس هم چند موشک به سوی اسرائیل شلیک کرده است. به مدد سیستم دفاعی پیشرفته اسرائیل، هدیه‌ای از طرف مالیات دهندگان آمریکایی به این کشور، هیچ کدام از این موشک‌ها به هدف نخورده و خوشبختانه هیچ مرد، زن، یا کودک اسرائیلی جان یا عضوی از بدن خود را در اثر این حملات از دست نداده است.

این واقعیت اما تأثیری بر پوشش خبری جانبدارانه بی‌ بی‌ سی‌، سی‌ ان ان، و دیگر رسانه‌های مدافع اسرائیل نداشته‌ و خبرنگاران این رسانه‌ها با گرفتن ژست «بی‌ طرفی‌» به مخاطبان خود یاد‌آور می‌شوند که حماس کشور یهودی را آماج حمله موشکی قرار داده است.

یکی‌ از نمونه‌های بی‌ شرمانه این ژست هنگامی بود که دایان سویر، مجری برنامه خبری شبکه ‌ای بی‌ سی‌ تصویر فلسطینیانی را پخش کرد که هدف حمله بمب‌های اسرائیل واقع شده بودند‌ و به بینندگان آمریکایی ‌اش گفت، این‌ها اسرائیلی‌هایی‌ هستند که خانه‌شان در اثر حمله حماس تخریب شده است!

صرف‌نظر از این موارد، حقیقت آن‌ است که حماس موشک‌های خود را به سمت اسرائیل شلیک می‌کند و هرچند سیستم دفاعی اسرائیل این موشک پرانی را به آسانی خنثی می‌کند، نمی‌توان انکار کرد که موشک‌ها با این هدف شلیک می‌شوند که به چیزی یا به کسی‌ در آن سوی مرز غزه برخورد کنند. هدف عملیات حماس آسیب زدن به اسرائیل است، اما از آنجا که بر خلاف اسرائیل، توان نظامی حماس از طرف آمریکا تأمین نمی‌شود، نمی‌تواند این هدف را متحقق کند.

به لطف ایپک و دیگر لابی‌های اسرائیلی و میلیاردر‌های هوادار اسرائیل، که برخی‌ از آن‌ها مترصدند باراک اوباما را به حمله اتمی‌ به ایران به نیابت از اسرائیل تشویق کنند، اسرائیل رابطه ویژه‌ای با قوی‌ترین و کشنده‌ترین نیروی نظامی در جهان دارد و آزادانه از این رابطه ویژه در راه تأمین منافع خویش استفاده می‌کند. حماس اما از چنین موقعیتی بی‌ بهره است و اگر هم کمک نظامی خارجی‌ دریافت کند، از کشورهایی مانند ایران است که توانشان با قدرت نظامی مهیب و مهلک آمریکا به هیچ روی قابل مقایسه نیست.

موشک‌های بی‌هدف

چرا حماس، با علم به اینکه موشک اندازی‌هایش در مقابل قدرت نظامی اسرائیل بی‌ اثر است، دست از موشک‌اندازی بر‌نمی‌دارد؟ اصلا چرا اصرار بر مبارزه مسلحانه؟ آن‌ها که حریف اسرائیل نمی‌شوند. در این نبرد نا‌برابر حماس به مثابه دا‌ود و اسرائیل به مثابه جالوت است. آیا بهتر نیست حماس از تلاش برای دفاع مسلحانه از فلسطینیان دست بردارد؟

همه این پرسش‌ها را باید در چهارچوب وسیع‌تری مطرح کرد. آیا حماس یک سازمان مشروع فلسطینی نیست که پایگاه مردمی دارد و برنده انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶ در غزه بوده است؟ من فلسطینی‌های زیادی را می‌شناسم که حماس را دوست ندارند، با ایدئولوژی آن‌ موافق نیستند‌ و با شیوه‌های آن‌ مخالفند، ولی‌ این فلسطینی‌ها با آرا و افکار متفاوتشان‌‌ همان قدر جزیی از جنبش مقاومت فلسطین در برابر استعمار سرزمین‌هایشان هستند که حماس.

مانند هر جامعه‌ چند لایه و متنوع دیگر، جامعه‌ فلسطینی متشکل است از افرادی با گرایش‌های مذهبی‌، سیاسی، و ایدئولوژیک مختلف. فلسطینی‌ها مسیحی‌، مسلمان، بی‌ خدا، و ندانم باور هستند. آن‌ها ملی‌ گرا و سوسیالیست هستند. آن‌ها سکولار، اسلام گرا، پسا اسلام گرا، و پسا سکولار هستند. آن‌ها فمنیست، مدرن، پست مدرن، و پسا ساختارگرا هستند. آن‌ها هویت گرا و جهان وطن هستند. یکی‌ از آن‌ها از بنیانگذاران یک مکتب فکری به نام مطالعات پسا استعماری بوده است.

بی‌گمان، مهم‌ترین و مستمر‌ترین عنصر جنبش مقاومت فلسطینیان در مقابل استعمار چند دهه‌ای سرزمین‌هایشان، عنصر مقاومت بدون خشونت بوده است؛ مقاومت جزیی از هویت فلسطینیان بوده و هست. شاید آن‌ها به مانند محمود درویش شاعر باشند، یا مثل غسان کنفانی رمان نویس، یا مثل میشیل خلیفی فلیمساز، یا مثل منی حاتوم هنرمند، یا مثل لیلا ابولقود فمنیست، ولی‌ در همه این حالت‌ها، هر آنچه ‌می‌کنند، فلسطینی‌ها در حال مبارزه با سرقت مسلحانه سرزمین‌هایشان هستند.

اما برخی فلسطینی‌ها هم هستند که در مقابل این زمین دزدی و استعمار اسلحه به دست گرفته‌اند؛ به عنوان بخشی از این مقاومت، حماس جزیی جدایی‌ ناپذیر از جنبش رهایی بخش ملی‌ فلسطین است، ولی همچون دیگر بخش‌های این نیروی مقاومت، حماس همه فلسطین و تنها عنصر سازنده هویت فلسطینی نیست.

دستگاه پروپاگاندای اسرائیل

دستگاه پروپاگاندای اسرائیل همواره در کار فرو کاستن تمامیت فلسطین و غنا و گوناگونی اشکال مقاومت فلسطینیان به حماس‌ و سپس شیطانی جلوه دادن حماس است. این استراتژی در عمل هم موفق بوده‌ و در عملی‌ کردن آن‌ رسانه‌های دولتی و سرمایه‌داری از جمله بی‌ بی‌ سی‌، سی‌ ان ان، و‌‌ای بی‌ سی‌ نقش مهمی‌ داشته‌اند. این استراتژی با موفقیت پیاده می‌شود، وحشیگری علیه فلسطینیان ادامه می‌یابد، و کشتار و مصدوم کردن آن‌ها با هیچ مجازاتی مواجه نمی‌شود.

هم‌اکنون برای آنکه به بحث خودمان برگردیم، بیایید فرض کنیم ‌فردا که از خواب بر‌می‌خیزیم دیگر حماسی نباشد که موشک‌های بی‌ هدف و بی‌ اثر به سوی اسرائیل شلیک کند. خوب، حالا چه؟ آیا قرار است اسرائیل با گشاده دستی‌ سرزمین‌های ربوده شده از فلسطینیان را به صاحبان اصلی‌شان باز پس دهد؟

مسلماً نه‌! فرض کنید که اصلا گروهی به نام حماس در سال ۱۹۸۷ به وجود نمی‌آمد؟ در آن‌ صورت چطور؟ آیا اسرائیل تا امروز دست از دزدی و استعمار سرزمین‌های فلسطینیان برداشته بود؟ پاسخ به این پرسش هم بدون شک منفی‌ است.

فلسطینیان مردمانی هستند چندسان و گوناگون و همه آن‌ها محق‌اند که به هر طریقی که خود صلاح می‌دانند در برابر اشغال و چپاول سرزمینشان مقاومت کنند، چه این مقاومت از طریق آواز زیبای محمد عساف باشد، چه شعری شکوهمند از محمود درویش، یا فیلمی از ایلیا سلیمان، یا رمانی از غسان کنفانی، یا کتابی در مورد لباس‌های سنتی‌شان از وداد قعوار، یا کتابی دیگر در مورد غذا‌هایشان از رویا بشاره، یا فعالیت مسلحانه گروهی مارکسیستی همچون جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، یا گروهی اسلام گرا مانند حماس.
می‌توان با حماس موافق نبود، یا عضو حماس نشد؛ اما نمی‌توان کثرت و گوناگونی اشکال مقاومت فلسطینیان را به حماس فرو کاست، یا خواستار منحل شدن و از میا‌ن رفتن حماس شد؛ با این خیال خام که اسرائیل مایل است فلسطین را به صاحبان اصلی‌ ‌اش برگرداند.

این ادعا که اسرائیل به تحریک حماس به غزه ‌حمله می‌کند، روایتی دروغین و مخدوش است، نه تنها از آن روی که سابقه حملات نظامی اسرائیل در فلسطین به زمانی‌ پیش از ظهور و فعالیت حماس بر‌می‌گردد، بلکه به این علت که فلسطینیان در کلیت خویش نه قابل فرو کاسته شدن به حماس هستند و نه‌ می‌توان منکر حق آنان برای مقاومت در برابر نیروی اشغالگر به هر شیوه که خود صلاح بدانند شد. دسته بندی ‌شیوه‌های مقاومت با نام‌هایی همچون  «معتدل» و «رادیکال» نیز راه به جایی‌ نمی‌برد‌  تنها به کار اتاق فکر‌های تباه‌گر واشنگتن می‌‌آید.

یک فیلم از آن ماری جاسر، یک کار هنری از املی جاسر، یک شعر از رفیف زیاده یا از دانا دجانی، یا یک آواز از ریم بنا، به مراتب رادیکال‌تر از یک موشک دست ساز و کم اثر حماس است. دستگاه پروپاگاندای اسرائیل در پی‌ بستن چشم جهانیان بر این اشکال گردنکش و سرسخت مقاومت فلسطینیان است که نسل در ‌نسل، یقه صهیونیسم را گرفته‌اند و نمی‌گذارند ‌فلسطین را همچون لقمه‌ای آماده فرو ببلعد. تلاش برای نشان دادن حماس به عنوان تنها صورت و یگانه شکل هویت فلسطینی هیچ هدفی‌ جز این ندارد.

جنایات نظامی

هیچ کس نمی‌داند که در یک فلسطین آزاد و دمکراتیک در آینده حماس از چه درصدی از حمایت و رأی مردم برخوردار خواهد بود؛ اما تا رسیدن به آن نقطه راهی‌ بس طولانی در پیش است و اسرائیل و جنایات نظامی آن بزرگ‌ترین مانع در راه تحقق‌ چنین هدفی‌ است. تا آن زمان، فلسطینیان، از جمله حماس، حق دارند ‌در برابر چپاول سرزمینشان به هر طریقی که لازم می‌بینند، مقاومت کنند.

آنچه اسرائیل را به حمله به غزه بر‌می‌انگیزد، نه حماس بلکه فلسطینیان هستند. نام فلسطین، هویت فلسطینی، و شهادت دادن هر روزه فلسطینیان به ورشکستگی اخلاقی‌ پروژه صهیونیسم است که اسرائیل را بر‌ می‌‌آشوباند. صرف وجود فلسطینیان به مثابه انکار اسرائیل و ایدئولوژی حاکم صهیونیست است. به همین دلیل است که گلدا مایر یک بار گفته بود که فلسطینیان وجود ندارند، زیرا اگر بودند، وجود خود او به عنوان یک اسرائیلی به شوخی‌ می‌ماند. او باید وجود فلسطینیان را انکار می‌کرد تا وجود خودش به عنوان نخست وزیر اسرائیل را اثبات کند.

پس هر بار کلمه‌ «حماس» را از دستگاه پروپاگاندای اسرائیل شنیدید، آن را با «فلسطینیان» جایگزین کنید، چرا که این دال دوم به مفهوم و منظور واقعی بسیار نزدیک‌تر است. آن‌ها می‌خواهند همه سرزمین فلسطین را با خاک یکسان و ‌آن را پاکسازی قومی کنند، نام اسرائیل را بر آن نهند‌ و آن گونه که یک جوان اسرائیل به صراحت می‌گوید، فلسطینیان را به دریا بیفکنند.
 
دستگاه کشتار و چپاول استعماری صهیونیسم از کار نخواهد ایستاد تا هنگامی که همه ‌خاک فلسطین را در خود ببلعد‌ و در مقابل آن‌ فلسطینی‌ها در سرزمینشان مانده‌اند، در مقابل اشغال ایستاده‌اند، زاد و ولد می‌کنند، می‌خوانند، می‌رقصند، شعر می‌گویند، موسیقی‌ و فیلم می‌سازند، تئا‌تر بر صحنه می‌برند، نافرمانی مدنی می‌کنند، کمپین بایکوت و تحریم اسرائیل را پیش می‌برند … و آری، البته برخی‌ از آن‌ها نیز در مقابل دزدیده شدن سرزمینشان با پیشرفته‌ترین سلاح نظامی به اسلحه‌های ضعیف و کم اثر متوسل می‌شوند.

چرا داعش به کردستان عراق حمله کردند؟

با یورش داعش به مناطق کردنشین شمال عراق و اشغال برخی از مناطق تحت کنترل پیشمرگه‌های کرد توسط این گروه، موضوع اقلیم کردستان بار دیگر به صدر اخبار عراق باز گشته است. اما سوالی که در این میان مطرح است این است که با وجود آمادگی کامل پیشمرگه و تاکید مسولان اقلیم بر توانایی‌های خود در مقابله با داعش، چگونه ظرف چند ساعت این مناطق به اشغال داعش در آمد و آیا دستانی در اقلیم پشت این موضوع قرار دارد؟

با یورش داعش به مناطق کردنشین شمال عراق و اشغال برخی از مناطق تحت کنترل پیشمرگه‌های کرد توسط این گروه، موضوع اقلیم کردستان بار دیگر به صدر اخبار عراق باز گشته است. اما سوالی که در این میان مطرح است این است که با وجود آمادگی کامل پیشمرگه و تاکید مسولان اقلیم بر توانایی‌های خود در مقابله با داعش، چگونه ظرف چند ساعت این مناطق به اشغال داعش در آمد و آیا دستانی در اقلیم پشت این موضوع قرار دارد؟

به گزارش «تابناک»،یک نماینده ارشد کردهای عراق روز چهارشنبه اعلام کرد که گروه‌های کرد سه کشور عراق، ترکیه و سوریه در مورد تشکیل جبهه مشترک علیه داعش به توافق رسیده‌اند. خبرگزاری آلمان نیز گزارش داد که در مبارزه علیه داعش، نیروهای حزب کارگران کردستان ترکیه (پ‌ک‌ک) به کمک کردهای عراق آمده‌اند.

خبرگزاری عراقی سومریه به نقل از سخنگوی پ‌ک‌ک نوشت که این حزب ممنوع الفعالیت در ترکیه نخستین گروه از نیروهای خود را به عراق فرستاده است. قرار است این گروه در منطقه سنجار واقع در غرب شهر موصل علیه داعش بجنگند.

پایگاه خبری کردی "روداو" روز سه‌شنبه گزارش داده بود که شبه‌نظامیان "حزب اتحاد دمکراتیک سوریه" که از متحدان پ‌ک‌ک است از سوریه به کردهای عراق که در حال نبرد با داعش هستند، کمک می‌کنند.

داعش نیروهای پیشمرگ کرد را در روزهای اخیر از بخش‌های بزرگی از شمال و غرب موصل بیرون رانده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از هالو پنجونی، نماینده کردها، اعضای پ‌ک‌ک ترکیه و حزب اتحاد دمکراتیک سوریه در ربیعه، واقع در منطقه مرزی عراق و سوریه، و در اطراف سنجار در حال مقابله مسلحانه با نیروهای داعش هستند.

این نماینده کردها گفته است که پیشمرگ‌های کرد کوشیده‌اند شهر سومر و نیز مناطق شمالی و شرقی شهر موصل را محاصره کنند. نیروهای حزب اتحاد دمکراتیک سوریه نیز اعلام کرده‌اند توانسته‌اند ربیعه را تصرف کنند.

تروریست‌های داعش در روزهای اخیر مناطق وسیعی، از جمله چند میدان نفتی بین شهر موصل در شمال عراق و مرز سوریه را تسخیر کردند. آنان پیشمرگ‌های کرد را از این منطقه بیرون راندند. خبرگزاری فرانسه گزارش داد که به‌نظر می‌رسد که در چند روز اخیر توانایی مقابله پیشمرگ‌ها در برابر داعش کاهش یافته است.

اعلام تشکیل جبهه مشترک کردها در روز چهارشنبه اقدام کم سابقه به شمار می‌آید چرا این سه تشکیلات کرد به طور معمول رقیب یکدیگر به حساب می‌آیند. اما به نظر می‌رسد که تهدید داعش در روز دوشنبه به اینکه تمام منطقه کردنشین در شمال عراق و سوریه را تصرف خواهد کرد منجر به تصمیم کردهای سه کشور برای ایجاد جبهه مشترک شده است.

وضعیت غیرنظامیانی که از سنجار گریخته‌اند و بیشترشان کردهای "ایزدی" (یزیدی) هستند "فاجعه‌بار" توصیف می‌شود. داعش این اقلیت مذهبی را "شیطان‌پرست" می‌خواند. هزاران تن از ایزدی‌ها بدون آب و غذا آواره شده و به شکل سراسیمه به کوهستان‌ها گریخته‌اند.

یک مقام ارشد اقلیم کردستان عراق گفته است خطر قحطی جان ۵۰ هزار ایزدی شمال عراق را تهدید می‌کند و باید هر چه زودتر کمک‌رسانی جدی به آن‌ها صورت گیرد.

همچنین قرار بود جلسه امروز بعداز ظهر پارلمان عراق برای تعیین بزرگترین فراکسیون پارلمانی که وظیفه انتخاب نخست‌وزیر را برعهده دارد با حضور گروه‌های مختلف سیاسی و فواد معصوم، رئیس‌جمهور این کشور برگزار شود اما به دلیل اختلافت شدیدی و درگیری‌های لفظی اعضای پارلمان به روز یکشنبه موکول شد.

 رئیس جمهوری عراق با رئیس پارلمان این کشور نشستی در پشت درهای بسته برگزار کرد که نتایج آن هنوز منتشر نشده است.

مالکی: اتفاقات عراق بی‌ارتباط با اسرائیل نیست!!

امروز چهارشنبه، نخست‌وزیر عراق با بیان اینکه رخدادهای ‌عراق، بی ارتباط با رژیم صهیونیستی نیست، تأکید کرد، ‌فردا نامزد فراکسیون بزرگ‌تر پارلمان باید مأمور تشکیل دولت جدید شود.

امروز چهارشنبه، نخست‌وزیر عراق با بیان اینکه رخدادهای ‌عراق، بی‌ارتباط با رژیم صهیونیستی نیست، تأکید کرد، ‌فردا نامزد فراکسیون بزرگ‌تر پارلمان باید مأمور تشکیل دولت جدید شود.

نوری المالکی نخست وزیر عراق، امروز در سخنان هفتگی خود درباره مسائل گوناگون کشورش سخنرانی کرد و با بیان اینکه اسرائیل از اتفاقات عراق دور نیست، بر لزوم مأمور کردن فراکسیون بزرگ‌تر برای تشکیل دولت جدید عراق تأکید کرد.

به گزارش پایگاه خبری السومریه نیوز، نوری المالکی درباره تحولات سیاسی کشورش تصریح کرد، «فردا، نامزد بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان، باید به عنوان نخست‌وزیر، مأمور تشکیل دولت جدید شود».

مالکی همچنین اعلام کرد، بغداد تلاش کشورهای خارجی برای دخالت در روند انتخاب نخست‌وزیر را رد می‌کند.

قرار است فردا پنجشنبه نشست پارلمان عراق برای مأمور کردن نامزد فراکسیون بزرگ‌تر پارلمان ـ که بنا بر انتخابات پارلمانی، دولت قانون به رهبری مالکی است ـ تشکیل جلسه بدهد.

بنا به موعد قانونی، نخست‌وزیر عراق باید تا یکشنبه آینده مشخص شود؛ هر چند‌ برخی دیگر در تفسیری دیگر می‌گویند پایان این مهلت جمعه است.

مالکی همچنین بر ضرورت احترام به قانون اساسی و خواست مردم تأکید کرد و گفت: مخالفت با چهارچوب قانون اساسی، آتش جهنم را به روی این کشور می‌گشاید و اراده رأی‌دهندگان را مصادره و راه عریض و طویلی برای دخالت‌های خارجی در امور داخلی باز می‌کند.

نخست وزیر عراق تصریح کرد، اقدام هر مسئولی در معطل نگاه داشتن قوانین موجود در قانون اساسی به بهانه فشار‌ها، ‌بی‌توجیه است و عذری ندارد.

چگونه تکفیری‌ها در ترکیه آزادانه فعالیت می‌کنند؟

یکی از نخستین اقدامات گروه‌های تروریست تکفیری پس از اشغال موصل، به تصرف در‌آوردن ساختمان کنسولگری ترکیه در این شهر و گروگان گرفتن سرکنسول ترکیه بود. با این حال، هرچند به نظر می‌رسید ترکیه کارهایی برای مقابله با این گروه‌ها انجام دهد، آنچه در عمل رخ داد، روندی متفاوت بود که نشانه آن، آزادی عمل تکفیری‌ها برای فعالیت در ترکیه است.

یکی از نخستین اقدامات گروه‌های تروریست تکفیری پس از اشغال موصل، به تصرف در‌آوردن ساختمان کنسولگری ترکیه در این شهر و گروگان گرفتن سرکنسول ترکیه بود. با این حال، هرچند به نظر می‌رسید ترکیه کارهایی برای مقابله با این گروه‌ها انجام دهد، آنچه در عمل رخ داد، روندی متفاوت بود که نشانه آن، آزادی عمل تکفیری‌ها برای فعالیت در ترکیه است.

به گزارش «تابناک»، سایت تحلیلی «المانیتور» در مطلبی به بررسی تناقضات و کاستی‌های سیاست‌ها و رفتارهای دولت ترکیه در قبال گروه تروریستی ‌داعش پرداخته و اشاره می‌کند که سکوت دولت در این زمینه، در شرایطی است که گروه نامبرده، عملاً در حال تبدیل شدن به خطری برای خود ترکیه نیز هست.

در این مطلب اشاره شده که پس از واقعه موصل نیز دولت ترکیه به مانند همیشه، با گرفتن حکمی از دادگاه، انتشار هر گونه گزارش درباره موضوع گروگان‌گیری را ممنوع اعلام کرد و به این ترتیب، دست رسانه‌ها برای پیگیری این موضوع و بررسی روند آن بسته شد؛ اما اکنون دامنه فعالیت تکفیری‌ها به ‌ترکیه رسیده و دیگر ‌انکار شدنی نیست.

روز ۲۹ ژوئیه، مطابق با عید فطر، تصویری از یک تجمع گسترده نمازگزار در رسانه‌ها منتشر شد که با ریش‌های بلند و لباس‌هایی خاص، در ترکیه مشغول برگزاری نماز عید بودند. در مراسم سخنرانی برگزار شده در حاشیه این نماز نیز به مفاهیمی اشاره شده بود که مستقیم‌ از سوی گروه‌های تکفیری مورد استفاده قرار می‌گیرد و بر ضرورت کمک به «مجاهدین» تأکید شده بود. انتشار تصاویر این مراسم در یک وب‌سایت نزدیک به داعش، هر گونه تردید درباره وابستگی آن‌ها به گروه مذکور را از میان برد.

پس از آن و در جریان یکی از نشست‌های پارلمان، سزگین تانریکولو، قائم مقام حزب اپوزیسیون جمهوری خواه خلق، به نکات مهمی در این زمینه اشاره کرد‌ و‌ گفت: «زمانی که گروه وابسته به داعش در استانبول مردم را به جهاد فرا‌می‌خواندند، پلیس استانبول و ژاندارمری محلی کجا بودند؟ آیا درست است هنگامی که گروه وابسته به داعش مردم را در استانبول به جهاد می‌خواندند، به فرماندهی پلیس و ژاندارمری دستور داده شده بود که مداخله نکنند؟ چه کسی این دستور را صادر کرده است؟».

اما تنها این گردهمایی علنی نبود که نشانه‌های فعالیت داعش در ترکیه را آشکار کرد. در همین راستا، مساجد «الله اکبر» و «محمدیه» در استانبول نیز از سوی عناصر وابسته به این گروه به آتش کشیده شدند.

بنا بر یافته‌های سازمان‌های مستقل، آتش سوزی مسجد محمدیه، کاری برنامه‌ریزی شده بوده و تکفیری‌ها مسئولیت آن را بر عهده داشته‌اند.

در این گزارش‌ها اشاره شده که اندک زمانی پیش از وقوع حادثه مذکور، چند مرد نزد امام جماعت این مسجد رفته و از وی پرسیده‌اند: «مذهب شما چیست؟ آیا شیعه هستید؟». این امام جماعت یک هفته پیش از واقعه نیز ‌تهدید شده بود و چند تن به وی گفته بودند: «تو یکی از ما نیستی. تو حق زندگی نداری. تو بت پرست هستی. تو شیعه جعفری هستی. ما تو را به آتش خواهیم کشید».

البته حوادث مرتبط با داعش، تنها به آتش کشیدن مساجد خلاصه نمی‌شود. به نوشته روزنامه «جمهوریت»، این گروه مسئولیت حمله به گروهی از افراد وابسته به «حزب دموکراسی خلق» کرد‌ها را نیز بر عهده داشته است. مهاجمان وابسته به تکفیری‌ها به ستاد این حزب حمله کرده و ضمن به بار آوردن خسارات‌ فراوان، هشت تن را نیز مجروح کرده‌اند.

هرچند آمار دقیقی از حجم فعالیت‌های داعش در ترکیه در دست نیست، ‌برخی منابع اشاره می‌کنند که پنج هزار ‌شهروند ترک برای نبرد در سوریه به این گروه پیوسته‌اند و روزنامه آلمانی «دی ولت» نیز نوشته ۱۰ درصد از ستیزه جویان داعشی از شهروندان ترکیه هستند.

بنابراین و با توجه به مجموع این رویدادها، این استدلال که در زمانی که عناصر تکفیری مشغول حمله به مناطق کردنشین سوریه و عراق هستند، دولت ترکیه عناصر وابسته به این گروه را در خاک خود تحمل کرده و جلو‌ فعالیت آن‌ها را نمی‌گیرد، کرد‌ها را به شدت نسبت به نیات دولت آنکارا بدبین کرده است.

از سوی دیگر، باید توجه داشت که بر پایه مطلب «المانیتور»، فعالیت تروریست‌های تکفیری در خاک ترکیه، دقیقاً علیه اهدافی جهت‌دهی شده که دولت این کشور نیز هیچ‌گاه نسبت به آن‌ها نیت خوبی نداشته؛ یعنی شیعیان و کرد‌ها.

بنابراین، می‌توان حتی چنین استدلال کرد که موضوع فرا‌تر از «تحمل» گروه مذکور از سوی دولت آنکارا بوده و این دولت در عمل در حال استفاده از آن برای رسیدن به اهداف سیاسی خود و محو مخالفان است.

اختلاف بر سر بزرگترین فراکسیون پارلمانی، مانع معرفی نامزد نخست‌وزیری عراق

اختلاف نظر در مورد بزرگترین فراکسیون پارلمانی عراق، موجب شده است، موضوع معرفی نامزد نخست وزیری همچنان با مشکل روبه رو بوده و معلق باقی بماند.

 اختلاف نظر در مورد بزرگترین فراکسیون پارلمانی عراق، موجب شده است، موضوع معرفی نامزد نخست وزیری همچنان با مشکل روبه رو بوده و معلق باقی بماند.

به گزارش تسنیم به نقل از روزنامه الصباح کویت، اختلاف نظر در مورد اینکه بزرگترین فراکسیون پارلمانی عراق ائتلاف دولت قانون است یا ائتلاف ملی، موجب شده است موضوع معرفی نامزد نخست وزیری همچنان با مشکل روبه رو بوده و معلق باقی بماند.

پیش بینی ها در چند روز گذشته حاکی از این بود که در جلسه روز سه شنبه پارلمان عراق در مورد پست هایی که خالی مانده است تصمیم نهایی اتخاذ نخواهد شد بلکه این نشست نیز جلسه معمولی خواهد بود که در آن مسائلی مانند موضوع مهاجران و بودجه و نیز تشکیل کمیته های دائمی پارلمان مطرح شده و بررسی خواهد شد.

اوضاع امنیتی، صحنه سیاسی عراق را پیچیده تر می سازد

در این میان این سوال مطرح است که آیا این پیش بینی، برداشت زودهنگام از روند حوادث در عراق است یا اینکه روند امور سیاسی این کشور تحت تاثیر اوضاع امنیتی  به سمت هرچه پیچیده تر شدن در پیش است؟ زیرا بار دیگر موضوع بزرگترین فراکسیون پارلمانی به محور بحث و جدل های سیاسی و پارلمانی تبدیل شده است، به عبارت دیگر این موضوع، مکلف کردن فراکسیون مزبور به تشکیل دولت آینده را با مانع روبه رو کرده است.

پرونده دشوار

انتظار می رفت که پارلمان عراق در جلسه روز گذشته خود موضوع تشکیل دولت جدید را به عنوان یکی از دشوارترین پرونده های موجود در صحنه سیاسی این کشور، بررسی کند آن هم در شرایطی که پرونده انتخاب رئیس پارلمان و دو معاون او بسته شد و پس ازآن نیز موضوع انتخاب رئیس جمهور نهایی شده اما معاونان او هنوز مشخص نشده اند.

به هر حال هرچند به نظر می رسد دلیل سکوت در این مورد، معامله سیاسی است که از طریق آن بتوان رضایت برخی شخصیت هایی را که در تلاش برای مانع تراشی در مسیر تعیین پست های خالی هستند، جلب کرد.

نکته قابل ملاحظه اینکه هنگامی که موضوع مربوط به اهل تسنن و کُردها و پست های مربوط به آنان بود، روند امور به سهولت پیش رفت اما مکلف کردن نامزد بزرگترین فراکسیون برای تشکیل دولت با مانع روبه رو شده است.

درا ین خصوص نکته قابل توجه این است که بنابر قانون اساسی عراق،  نامزد بزرگترین فراکسیون نباید حتما شیعه باشد بلکه می تواند سنی، کُرد، ترکمن و مسیحی یا از هر گروه و طایفه دیگری باشد، اما عرف سیاسی عراق این است که پست نخست وزیری از آن شیعیان باشد.

در این شرایط اگر به چهار سال پیش و قبل از تشکیل دولت در دور دوم نخست وزیری مالکی بازگردیم، می بینیم که در آن زمان نیز فراکسیون دولت قانون و العراقیه در مورد بزرگترین فراکسیون پارلمانی اختلاف نظر داشتند، در نتیجه بر اساس رای دادگاه فدرال قرار شد فراکسیونی که در نخستین جلسه پارلمان تشکیل شود، خود را بزرگترین فراکسیون پارلمانی معرفی کند.

اما نتایج شمارش آراء انتخابات اخیر نشان داد که ائتلاف دولت قانون با کسب 95کرسی پارلمان، بزرگترین فراکسیون پارلمانی است، هرچند دولت قانون از ائتلاف ملی جدا نشده و خود را جزئی از آن می داند اما راضی نیست که امتیازات قانونی خود را از دست بدهد.

دولت قانون بزرگترین فراکسیون قانونی وانتخاباتی

در همین ارتباط احمد الکنانی از اعضای دولت قانون، این ائتلاف را بزرگترین فراکسیون قانونی و انتخاباتی پارلمان معرفی کرده و گفت که سخن گفتن از مرحله پس از نخست وزیری نوری مالکی، نقض قانون اساسی کشور است و رئیس جمهور راهی جز مکلف کردن مالکی برای نخست وزیری ندارد.

وی سخن گفتن از مرحله پس از نوری مالکی را دور زدن نتایج انتخابات و مصادره حقوق رای دهندگان دانسته و تاکید کرد که هرکس این موضوع را مطرح کند بهتر است  به تعداد کرسی هایی که دولت قانون در پارلمان از آن خود کرده است، نگاه کند.

الکنانی با اشاره به اینکه این ملت عراق بودند که مالکی را به نخست وزیری انتخاب کردند نه احزاب و فراکسیون های سیاسی تاکید کرد که از همین رو باید به خواست و اراده مردم احترام گذاشت.

وی تاکید کرد که دولت قانون بزرگترین فراکسیون قانونی و انتخاباتی پارلمان است و از آنجا که رئیس جمهور حامی قانون و مشروعیت انتخاباتی است، باید مالکی را به نخست وزیری مکلف کند.

یکشنبه آینده ملهت قانونی برای تعیین نخست وزیر پایان می یابد

طارق حرب کارشناس مسائل حقوقی عراق نیز گفت که مهلت تعیین شده برای رئیس جمهور به منظور مکلف کردن نامزد نخست وزیری به تشکیل کابینه، یکشنبه آینده پایان خواهد یافت.

حرب در توضیح این مطلب افزود: این مهلت قبلا تا روز جمعه تعیین شده بود اما از آنجا که جمعه و شنبه تعطیل رسمی است این زمان تا یکشنبه آینده تمدید شد.

به گفته وی، رئیس جمهور از زمانی که به ریاست جمهوری می رسد 15روز فرصت دارد تا نامزد نخست وزیری را به تشکیل دولت مکلف کند بنابراین آخرین مهلت قانونی  تعیین شده برای این اقدم یکشنبه آینده خواهد بود.

اختلاف سیاسی

محمد اقبال نماینده پارلمان عراق نیز در اظهاراتی مطبوعاتی گفت: پارلمان دیگر امروز در خصوص تعیین بزرگترین فراکسیون پارلمانی مسئولیتی ندارد بلکه این مسئولیت به طور مستقیم برعهده رئیس جمهور است و پارلمان نیز در این خصوص طبق روال معمول انجام وظیفه می کند و منتظر پاسخ ریاست جمهوری است.

وی افزود: این موضوع به رئیس جمهور و دادگاه فدرال و نیز ائتلاف ملی مربوط می شود و در خواست به تاخیر افتادن این موضوع در راستای اعطای آخرین فرصت به ائتلاف ملی به منظور نهایی کردن موضوع معرفی نامزد خود صورت گرفت.

در همین ارتباط ضیاء الاسدی رئیس فراکسیون الاحرار نیز تاکید کرد که ائتلاف ملی بزرگترین فراکسیون پارلمانی است نه دولت قانون وبارها در حضور مالکی و با امضای او، خود را بزرگترین فراکسیون پارلمانی معرفی کرده است، بنابراین درصورتی که ائتلاف مالکی از ائتلاف ملی جدا شود و با توافق با سایر فراکسیون ها، بزرگترین فراکسیون پارلمانی را تشکیل دهد، در این خصوص موضع گیری خواهیم کرد.

وی افزود: واقعیت موجود حاکی از این است که ائتلاف دولت قانون بزرگترین فراکسیون پارلمانی نیست زیرا این ائتلاف زیر مجموعه ائتلاف ملی است.

الاسدی تاکید کرد: سندی را که نشان می دهد ائتلاف ملی بزرگترین فراکسیون پارلمانی است و مالکی نیز آن را امضا کرده، موجود است و این سند که تاریخ آن پیش از برگزاری اولین جلسه پارلمان است، به رئیس پارلمان تحویل داده شده است.

وی توضیح داد: در صورتی که ائتلاف دولت قانون از ائتلاف ملی جدا شود، بزرگترین فراکسیون خواهد بود اما تا زمانی که جزئی از آن است، چنین نیست و در صورت خروج از ائتلاف ملی ما موضع گیری خواهیم کرد و به دادگاه ملی مراجعه کرده و با سایر شرکاء ائتلاف خواهیم کرد و می توانیم بزرگترین فراکسیون پارلمانی را تشکیل دهیم.

بحران سیاسی، امنیتی و اقتصادی در افغانستان رو به افزایش است

اتحادیه اروپا اعلام کرد: افغانستان به دلیل تاخیر و توقف‌های پی‌درپی در روند شمارش و بررسی آرای انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور، با بحران امنیتی، سیاسی و اقتصادی روبرو است.

اتحادیه اروپا اعلام کرد: افغانستان به دلیل تاخیر و توقف‌های پی‌درپی در روند شمارش و بررسی آرای انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور، با بحران امنیتی، سیاسی و اقتصادی روبرو است.

به گزارش  تسنیم، نمایندگی اتحادیه اروپا در کابل با انتشار اعلامیه‌ای به نقل از فرانز میشل میلبن، فرستاده ویژه این اتحادیه در افغانستان عنوان داشت: تاخیر در اعلام نتیجه در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان، این کشور را به سمت بحران امنیتی ، سیاسی و اقتصادی هدایت می‌کند.

پیش از این وزارت دارایی افغانستان با انتشار خبرنامه‌ای تاکید داشت: به علت تاخیر در اعلام نتایج انتخاباتی و بلاتکلیفی، با کاهش 25 درصدی در درآمدهای گمرکی مواجه شده است.

فرانز میشل میلبن گفت: از هر دو نامزد ریاست جمهوری می‌خواهیم برای پایان دادن به وضعیت ناگوار موجود در افغانستان به اختلافات دامن نزنند و در آخر، نتیجه نهایی که از سوی کمیسیون مستقل انتخابات این کشور اعلام می‌شود را بدون ایجاد تنش و حاشیه سازی بپذیرند.

وی گفت: اگر قوانین و معیارهای بررسی و ابطال آرا بطور درست و به دور از جانبداری اعمال شود و طرف‌های درگیر در انتخابات صادقانه انجام وظیفه کنند، نتیجه نهایی انتخابات افغانستان مشروع خواهد بود و نتیجه نهایی نیز مشخص خواهد شد که در این صورت طرف مقابل باید به آن احترام بگذارد.

یان کوبیش فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل در افغانستان نیز هشدار داده بود: تاخیر و تعلل در روند بررسی و بازشماری آرای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، بر وضعیت اقتصادی افغانستان اثرات منفی خواهد گذاشت که در آن صورت شرایط را برای مردم این کشور سخت خواهد کرد.

گزارشهای نهادهای امنیتی در افغانستان نشان می‌دهد، سطح تهدیدات امنیتی پس از برگزاری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است.

با این حال هنوز ناظران دو نامزد ریاست جمهوری افغانستان برسر مواردی از جمله نحوه ابطال آرا و چگونگی رسیدگی به برخی گزینه‌ها اختلاف نظر دارند که بر اثر تشدید شدن آن، روز گذشته درمحل بررسی و بازشماری آرا درگیری فیزیکی رخ داده است.

چگونه اردوغان از حوادث غزه برای اهداف سیاسی خود بهره می‌برد؟!

رخدادهای اخیر غزه و تهاجم نیروهای نظامی رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین، واکنش‌های گوناگونی را در عرصه بین‌المللی به همراه داشته که البته مواضع مختلفی در ‌برابر آن در پیش گرفته شده است. در این میان، به نظر می‌رسد نخست وزیر ترکیه همچون همیشه تلاش دارد از یک واقعه پیش آمده در عرصه بین‌المللی به نفع خود بهره‌برداری و منافع سیاسی خود را از طریق آن تأمین کند.

رخدادهای اخیر غزه و تهاجم نیروهای نظامی رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین، واکنش‌های گوناگونی را در عرصه بین‌المللی به همراه داشته که البته مواضع مختلفی در ‌برابر آن در پیش گرفته شده است. در این میان، به نظر می‌رسد نخست وزیر ترکیه همچون همیشه تلاش دارد از یک واقعه پیش آمده در عرصه بین‌المللی به نفع خود بهره‌برداری و منافع سیاسی خود را از طریق آن تأمین کند.

به گزارش «تابناک»، سایت تحلیلی «المانیتور» در مطلبی به بررسی مواضع رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در قبال رخدادهای غزه پرداخته و می‌نویسد، موضوع غزه، به یکی از موضوعات محوری در مبارزات انتخاباتی اردوغان برای کسب جایگاه ریاست جمهوری ترکیه تبدیل شده است. در همین راستا، وی ضمن محکوم کردن اقدامات رژیم اسرائیل در غزه، مواضع مخالفان سیاسی خود را نیز زیر سؤال برده است.
 
اردوغان در یکی از جدید‌ترین گردهمایی‌های انتخاباتی خود، از اکمل‌الدین احسان اوغلو، رقیب خود در انتخابات انتقاد کرد.

وی با اشاره به انتقادات احسان اوغلو که گفته بود، نمی‌توان تنها با صدور بیانیه و حمایت لفظی‌ به حمایت از مردم غزه پرداخت، اظهار داشت: «آیا کشور دیگری جز ترکیه هست که تلاشی در این زمینه انجام داده باشد؟... ما هم لفظاً و هم عملاً حمایت خود را نشان می‌دهیم. باید پرسید که خود او (احسان اوغلو) برای آن‌ها چه کرده است؟».

اردوغان افزود: «هنگامی که فلسطین جایگاه عضویت ناظر را در سازمان ملل به دست آورد، من آنجا کنار محمد عباس نشسته بودم. عباس هنوز هم هر جا می‌رود به این موضوع اشاره می‌کند که من تنها کسی بودم که آن روز کنارش بودم. آن روز تو به عنوان دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی کجا بودی؟».

در مقابل، احسان اوغلو ضمن ابراز تأسف از مواضع اردوغان، بار دیگر تأکید کرده که موضوع غزه نباید با مقاصد سیاسی مورد استفاده قرار گیرد.

وی افزوده: «صدور بیانیه یا محکوم کردن اسرائیل کافی نیست. ما می‌توانیم از جنبه احساسی، مردم خود یا دیگر کشور‌ها را خشنود کنیم؛ اما این روش برای تأمین نیازهای مردم غزه و یا پایان دادن به رنج آن‌ها درست نیست».

وی همچنین ضمن محکوم کردن چندباره رژیم اسرائیل، تأکید کرده، آن گونه که اردوغان ادعا می‌کند، دوست این رژیم نیست.

افزون بر این، نکته دیگری که اردوغان به آن توجه ندارد، میزان ارتباط ترکیه با مسائل مربوط به جهان عرب و جایگاه این کشور در موضوعات گوناگون مربوط به این حوزه است. منتقدان اردوغان می‌گویند وی باید جایگاه ترکیه در این موضوع را شناخته و درک کند که تنها می‌تواند در فرایند بازگشت آرامش به غزه، یک میانجی و تسهیل کننده باشد، نه نقش آفرین اصلی و نهایی.

از سوی دیگر و در همین زمینه، باید اشاره کرد که در عمل، آنچه ‌احسان اوغلو به آن اشاره کرده، درست است و حمایت‌های دولت آنکارا از مردم غزه از حد لفظ‌پردازی و صدور بیانیه فرا‌تر نرفته و در عمل، اقدام جدی و واقعی از سوی دولت اردوغان در زمینه کمک به غزه انجام نگرفته است. جالب اینکه وی مدعی است، «هیچ کشور دیگری» جز ترکیه در عمل کاری برای کمک به مردم فلسطین انجام نداده است!

به هر حال، به نظر می‌رسد این بار نیز همچون همیشه، نخست وزیر ترکیه تلاش دارد با مصادره حقایق به نفع خود و استفاده داخلی از یک واقعه بین‌المللی، دستور کار سیاسی خود را در موضوع غزه دنبال کند؛ دستور کاری که هدف نهایی آن، پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری پیش روی در ترکیه است.

در پی اعتراض دوستداران محیط زیست در تبریز رخ داد؛

مهلت ۲۴ ساعته به سیرک ائل گولی تبریز برای ترک استان!

در این سیرک که به تازگی از کرمانشاه آمده، خرسی با شرایط اسفناک نگهداری می‌شود که هیچ دندانی در دهان ندارد و حتی نمی‌تواند کاهو ‌بجود. جالب اینکه مسئول سیرک می‌گوید دندان‌های حیوان به دلیل پیری ریخته و زیر بار نمی‌رود که دندان‌های خرس را کشیده‌اند تا رامش کنند. جدای این خرس، شیری دارند که دندان‌های نیشش کشیده شده و دیگر دندان‌هایش را هم با اره بریده‌اند.

کمپین اینترنتی فعالان محیط زیست برای حذف حیوانات از سیرک که در مدتی کوتاه توانسته موافقان زیادی جلب کرده و توجه ها را به خود معطوف کند، آنقدر نگاه‌ها را تغییر داده که هنوز خودش به ثمر ننشسته، شاهد اثرات مثبت جانبی آن هستیم.

به گزارش «تابناک»، پس از آنکه فعالان محیط زیست کلان شهر تبریز از ورود سیرکی به شهرشان آگاه شدند که در آن حیوان آزاری جریان داشت، تصمیم گرفتند ‌تحصن کرده و خواستار اخراج این سیرک از شهرشان شوند.

ژیلا پورایرانی، مؤسس پناهگاه حیوانات پردیس که از جمله معترضان حیوانات آزاری این سیرک در تبریز بود، در این باره به خبرنگار «تابناک» گفت: وقتی شنیدیم ‌دو روز است سیرکی با ‌داشتن برخی گونه‌های جانوری در محدوده پارک ائل گولی مستقر شده و نمایش برپا کرده، سری زدیم به آنجا و چنان صحنه‌های دلخراشی دیدیم که انتظار دیدنش را نداشتیم.

این فعال حقوق حیوانات افزود: در این سیرک که به تازگی از کرمانشاه آمده، خرسی با شرایط اسفناک نگهداری می‌شود که هیچ دندانی در دهان ندارد و حتی نمی‌تواند کاهو را بجود. جالب اینکه مسئول سیرک می‌گوید، دندان‌های حیوان به دلیل پیری ریخته و زیر بار نمی‌رود که دندان‌های خرس را کشیده‌اند تا رامش کنند. جدای این خرس، شیری دارند که دندان‌های نیشش کشیده شده و دیگر دندان‌هایش را هم با اره بریده‌اند و زجری که حیوان کشیده را هنوز می‌توان در صورتش دید.

پورایرانی در ادامه به اوضاع بد نگهداری چند میمون در این مجموعه اشاره کرد و گفت: مسئول سیرک وقتی اعتراض ما را دید و سرمایه‌گذار سیرک ت که از تاجران شهر است ـ هم متوجه واکنش ما شد، اول تلاش داشتند با ما مقابله کنند، ولی وقتی با یگان حفاظت سازمان محیط زیست تماس گرفتیم و ایشان را در جریان امر قرار دادیم، اوضاع تغییر کرد و مدعی شدند که مجوز فعالیت از سازمان دارند و با دشواری موفق شده‌اند مجوزشان را تمدید کنند.

موسس پناهگاه حیوانات پردیس افزود: اوضاع به قدری ناراحت کننده بود که یکی از کارکنان سیرک تلاش کرد تا سریع کف قفس فلزی خرس را که پشت خودرو‌ وانت بود و پساب و فضولات حیوان در آن جمع شده بود، با شلنگ آب تمیز کند، چراکه پیش از حضور ما تا این اندازه هم برایشان مهم نبود.

وی افزود: با پیگیری از طریق محیط زیست استان متوجه شدیم که این سیرک هیچ گونه مجوزی برای فعالیت در استان نگرفته و اجازه فعالیت ندارند.‌ ما هم اعتراض خود را ‌کتبی در اختیار محیط زیست استان گذاردیم و ایشان نیز روز گذشته مسئولان سیرک را فراخواندند که البته ایشان به روی خود نیاورده و مراجعه نکردند!

پور‌ایرانی با تأکید بر اینکه در‌‌ همان روز تحصن محیط زیست به ایشان دستور توقف فعالیت داد، گفت: دیدن شیری که ‌علاوه بر ابتلا به نوعی قارچ، آثار جراحات بسیاری بر چهره داشت و رنجی که به این حیوانات تحمیل می‌شد، به قدری زجر آور بود که نمی‌شد حضور این سیرک در شهر را تحمل کرد. به همین دلیل روز گذشته، بار دیگر جلو سیرک جمع شدیم و بر خواسته خود‌ تأکید کردیم.

این فعال حقوق حیوانات افزود: سرانجام با کمک ‌مسئولان محیط زیست استان ـ که جا دارد از ایشان تقدیر و تشکر کنیم ـ امروز مهلت ۲۴ ساعته‌ای به مسئولان این سیرک ابلاغ شد تا در این زمان از شهر تبریز و استان بیرون روند. البته امیدواریم ممنوعیت به‌کار‌گیری حیوانات در سیرک هر چه زود‌تر اجرایی شود تا به کل شاهد چنین صحنه‌های دردناکی در هیچ یک از شهرهای کشورمان نباشیم.

ماجرای اسب‌های فرست کلاس سوار چه بود؟

قاتلان صنعت اسب را با پرواز فرست کلاس به ایران آوردیم

هفته گذشته، ۶۵ اسب اصیل با پرواز فرست کلاس شرکت هواپیمایی لوفتهانزا وارد تهران شدند؛ کشوری که زمانی از صادرکنندگان نژادهای اصیل ایرانی اسب به سایر نقاط دنیا بود، اکنون به یک وارد کننده بزرگ تبدیل شده است.

هفته گذشته، ۶۵ اسب اصیل با پرواز فرست کلاس شرکت هواپیمایی لوفتهانزا وارد تهران شدند. اتفاقی که همه روی گزینه‌های چون «اصیل»، «فرست کلاس» و «لوفتهانزا» آن تمرکز کردند و اینکه این یک رکورد بی‌نظیر در صنعت هوایی است، ولی کسی به این توجه نکرد که این محموله و محموله‌های مشابه آن که سالانه و در حجم‌های متفاوت وارد کشور می‌شوند، قاتلان صنعت اسب ایران هستند؛ کشوری که زمانی از صادرکنندگان نژادهای اصیل ایرانی اسب به سایر نقاط دنیا بود، اکنون به یک واردکننده بزرگ تبدیل شده است.

به گزارش «تابناک»، سوارکاری یک ورزش گران‌قیمت است و بی‌شک پرداختن به آن، کار هر کسی نیست و برای همین هم هست که این رشته هواداران چندانی در میان افکار عمومی ندارد؛ اما آن‌قدر جذاب است که همین جمعیت اندک فعال و علاقه‌مند به آن، اخبار مربوطه به آن را با جدیت فراوان پیگیری کنند.

بنا بر این گزارش، اواخر هفته گذشته بود که خبری در صدر اخبار رسانه‌های جهان و ایران قرار گرفت. یک بوئینگ ۷۷۷ شرکت لوفتهانزا، ۶۵ رأس اسب اصیل را از فرانکفورت به تهران رسانده و این رکورد بی‌نظیر دنیای حمل و نقل به یاری تبلیغات‌های شرکت لوفتهانزا مورد توجه بسیاری قرار گرفت.
 
در سوی دیگر و در کشور مقصد، یعنی ایران، جایی که سرگرمی‌های لوکس، ولخرجی‌های آنچنانی و دارایی‌های فراوان با واکنش‌های منفی جامعه مواجه می‌شوند همه به طعنه، شوخی و کنایه با آن برخورد کردند که کاریکاتور یکی از روزنامه‌های پرتیراژ کشور هم در همین چند روز پیش به آن پرداخت. 

اما نکته فراموش شده این ماجرا، ضربه‌ای است که این پرواز لوفتهانزا و پروازهای مشابه به صنعت پرورش اسب کشور می‌زند. سال‌ها پیش ایران با داشتن چهار‌ نژاد اصلی عرب، کرد، کاسپین و ترکمن، یکی از کشورهای صادرکننده اسب به دنیا بود و از این محل درآمد چشمگیری هم نصیبش می‌شد، ولی سال‌هاست در پناه بی‌توجهی‌های صورت گرفته در این رشته، نه تنها پرورش اسب در ایران رو با نابودی رفته که ایران به یکی از واردکننده‌های اسب در منطقه هم تبدیل شده تا جایی که بزرگ‌ترین محموله اسب دنیا هم در هفته گذشته وارد کشورمان شده است.
 
نکته جالب ماجرا اینجاست که رئیس فدراسیون سوارکاری ایران از ورود این محموله به کشور اطلاعی ندارد و می‌گوید از آغاز سال، رقم چشمگیری اسب به کشور وارد شده و این تنها محموله‌ای نبوده که وارد کشور شده است.

باید گفت، اسب و نگهداری از نژادهای اصیل آن در کشور، یک تفریح برای برخی از قشرهای جامعه است که گویا این روز‌ها حاضرند، پول خوبی هم برای آن بپردازند و این محموله بزرگ هم برای بخشی از این افراد که برای تفریحات لوکس خود سوارکاری می‌کنند وارد می‌شود.

رئیس فدراسیون سوارکاری از جهاد کشاورزی می‌خواهد در واردات اسب در کشور توجه بیشتری کنند تا با واردات بی‌رویه صنعت پرورش اسب در ایران نابود نشود.

مهدی جمشیدخانی، پدر سوارکاری علمی ایران با شکایت از این موضوع که ما جایگاهمان را از صادرکننده اسب به واردکننده آن تغییر داده‌ایم، می‌گوید: برخی دلال با آگاهی از علاقه میلیونر‌ها و میلیاردهای ایرانی، اسب‌ها را وارد می‌کنند و به بهای بالاتری به آن‌ها می‌فروشند تا اصطبل‌های میلیونی این افراد پربار‌تر از پیش شود.

مسکن مهر به نام فقیران و به کام پولداران!!!

هم اکنون دولت می‌خواهد این مسکن ها را سازمان دهد، ولی پولی ندارد و با این کار می‌خواهد پول آن را تأمین کند؛ اما نمی‌خواهد مانند دولت گذشته، همه بودجه کشور که در بخش عمرانی خلاصه شده بود، در مسکن مهر هزینه کند. این مسائلی هم که در رابطه با مسکن مهر گفته می‌شود، بیشتر شبیه شایعه و فضاسازی علیه دولت است. ما پرونده‌های قطوری از پشت پرده‌های مسکن مهر و ریخت و پاش‌هایی که به بهانه مسکن مهر شده در دادگستر‌ها و سازمان بازرسی داریم.

بخش مسکن در چند دهه سیاست‌گذاری، فراز و نشیب‌های بسیاری داشته است؛ سیاست‌هایی که گاه باعث رونق بالا همراه با رشد ساخت‌وساز شده‌ و گاه این بخش را دچار رکودی سنگین کرده‌اند.

به گزارش «تابناک»، افزایش تصاعدی بهای زمین و مسکن، دوره‌های رکود و رونق تورمی، سوداگری فراوان در این بخش، سنتی ماندن ساخت‌وساز و وارد نشدن فن آوری نوین به بخش مسکن، ‌فقدان طراحی شهری و شهرسازی مناسب و... همه و همه نشان از نبود دید کلان نسبت به این بخش و ناکارآمدی سیاست‌های پیاده شده در راستای رونق پایدار در بخش مسکن و حل معضل آن در کشور دارد.

بنا بر این گزارش، قرار بود در آغاز این طرح، قشرهای کم درآمد و متوسط به پایین ـ که توان تهیه خانه را نداشتند ـ از این طریق و با آورده کم صاحب‌خانه شوند، ولی این طرح پس از مدتی ثابت کرد به دلیل برخی موانع و انجام نشدن تحقیقات لازم در خصوص ساخت و انتخاب مکان مناسب ـ آن گونه که در آغاز ادعا می‌شد ـ به صرفه نیست و امروز پس از گذشت هشت سال از اجرای این طرح شکست‌خورده قلمداد می‌شود.

دولت اعلام کرده که هزینه کردن برای مسکن مهر، باعث بالا رفتن تورم می‌شود و از زیر بار مسئولیت به نوعی شانه خالی کرده است. از سوی دیگر، انتظار مردم برای خانه‌دار شدن، دولت را مجبور کرده که طرح‌های نیمه‌تمام مسکن را که از دولت احمدی‌نژاد به ارث برده است، به پایان برساند. برای این کار، دولت چند راهکار در نظر گرفته؛ از جمله افزایش وام مسکن مهر از ۲۰ میلیون تومان به ۳۰ میلیون تومان و همچنین آزاد کردن سند مالکیت این واحد‌ها و اجازه خرید و فروش مسکن مهر.

اما با انجام این کار بیم آن می رود که مسکن مهر نیز همچون گذشته در دام دلالان و سوداگران گرفتار شود و نه تنها خرید و فروش مسکن رونق پیدا نکند، بلکه باعث بالا رفتن بهای خانه نیز شود.

کمال‌الدین پیر مؤذن، عضو کمیسیون صنایع مجلس در این‌ باره می‌گوید: ما کشور افراط و تفریط هستیم؛ در یک بنا چهل‌ستون می‌سازیم و در بنای دیگر، ستون نمی‌گذاریم. در مسکن مهر کیفیت فدای سرعت شده و هم اکنون برای ۲۰۰ هزار جمعیت شهری پردیس، می خواهند ۸۰۰ هزار تن را اسکان دهند، بدون آنکه به بحث زیرساخت‌ها و فاضلاب و تسویه خانه این شهر توجه شود.

حال دولت جدید می‌خواهد این معضل را سازمان‌دهی کند و سازمان‌دهی این کار نیاز به بها دادن به بخش خصوصی دارد. از سوی دیگر، مسکن مهر این ‌گونه نیست که برای قشرهای کم درآمد باشد.

بسیاری از مـسکن مهر برای متمکنان هم هست. به هر حال مشکلات عدیده و هضم نهنگ وار پول کشور توسط مسکن مهر ـ که اکنون به ملغمه‌ای از سیمان و آهن و آجر تبدیل شده است ـ وجود دارد که میراثی از دولت احمدی‌نژاد است و دولت باید آن را رفع و رجوع کند.

یکی از راهکار‌های این کار و خروج از این معضل، واگذاری مالکیت این واحد‌هاست. این‌گونه هم نیست که همه خریداران مسکن مهر، خواهان اقامت در آن باشند. بسیاری از مردم علاقه‌مندند که مالکیت خود را واگذار کنند.

این مسائلی هم که در رابطه با مسکن مهر گفته می‌شود، بیشتر شبیه شایعه و فضاسازی علیه دولت است. ما پرونده‌های قطوری از پشت پرده‌های مسکن مهر و ریخت و پاش‌هایی که به بهانه مسکن مهر شده در دادگستر‌ها و سازمان بازرسی داریم.

این نماینده در پایان گفت: هم اکنون دولت می‌خواهد این مساکن را سازمان دهد، ولی پولی ندارد و با این کار می‌خواهد پول آن را تأمین کند؛ اما نمی‌خواهد مانند دولت گذشته، همه بودجه کشور که در بخش عمرانی خلاصه شده بود، در مسکن مهر هزینه کند. افرادی هم که از این راه به دولت حمله کنند، می‌خواهند با فضاسازی و حاشیه‌سازی، مانع کار دولت شوند.

به هر حال آنچه تا کنون از برایند این پروژه عاید مردم شده است، پرداخت پول زیاد از جیب مردم و همچنین افزایش روزافزون تورم، بالا رفتن بهای مسکن و بالا رفتن نقدینگی به واسطه تزریق بیش از حد پول به این بخش بوده است.

اکنون نیز بیم آن می‌رود که با واگذاری مالکیت این واحد‌ها به اشخاص، بار دیگر دلالان وارد میدان شوند و از آب گل آلود ماهی بگیرند. در این میان، نه تنها چیزی به مردم ضعیف نخواهد رسید، بلکه به نام قشرهای کم درآمد و به کام پولداران خواهد بود.

۱.‌۲ میلیارد حساب کاربری آنلاین هک شد؛

چگونه هکرهای روسی ارتش «زامبی‌های رایانه‌ای» را شکل دادند؟

گروهی کوچک از هکرهای غیر‌قانونی روسی، موفق شده‌‌اند‌ با ‌روش‌هایی نه چندان پیچیده، بیش از یک میلیارد گذرواژه و حساب کاربری را هک و اطلاعات آن‌ها را بدزدند. این در حالی است که این سرقت که یکی از بزرگ‌ترین سرقت‌های سایبری تاریخ است، ‌در مدت یک ماه انجام گرفته است!

گروهی کوچک از هکرهای غیر قانونی روسی، موفق شده‌‌اند‌ با ‌روش‌هایی نه چندان پیچیده، بیش از یک میلیارد گذرواژه و حساب کاربری را هک و اطلاعات آن‌ها را بدزدند. این در حالی است که این سرقت که یکی از بزرگ‌ترین سرقت‌های سایبری تاریخ است، ‌در مدت یک ماه انجام گرفته است!

به گزارش «تابناک»، این سرقت بزرگ تاریخی در مؤسسه امنیتی Hold Security افشا شده ‌که از چندی پیش، فعالیت این گروه کوچک مجرم سایبری را رصد می‌کرده‌ و حتی از یکسری ارتباطات برای گرفتن اطلاعات از آن‌ها برخوردار بوده است.

هرچند این مؤسسه از افشای نام وب‌سایت‌ها و سرویس‌هایی که مورد این حمله سایبری واقع شده‌اند، سر باز زده است ـ تعدادی از این وب سایت‌ها هنوز هم مورد حمله هستند ـ اما اطلاعات جزئی و جالب توجهی درباره روش‌های ساده‌ای که این هکر‌ها از طریق آن‌ها اقدام به سرقت اطلاعات کرده‌اند را افشا نموده است.

از جمله اینکه این گروه شماری معدود  از جوانان روسی‌ در دامنه سنی بیست تا سی سال هستند که فعالیت‌های خود را در یکی از مناطق جنوبی مرکز روسیه صورت داده‌اند. روش آن‌ها برای سرقت این اطلاعات البته بسیار ساده بوده است.

«آلکس هولدن» بنیانگذار و مدیر بخش اطلاعات امنیتی مؤسسه Hold Security در این رابطه به روزنامه نیویورک تایمز گفته است: این هکر‌ها نه تنها به وب‌‌سایت‌های آمریکایی ‌حمله کرده‌اند، بلکه هر وب سایتی از سراسر جهان را که در دسترس آن‌ها بوده است، آماج گرفته‌‌‌اند‌ و جالب آنکه بسیاری از این وب‌سایت‌ها، هنوز هم آسیب‌پذیرند.

آن گونه که گزارش‌ها اشاره کرده‌اند، این گروه هکر هنوز اطلاعات دزدیده شده را به فروش نرسانده‌اند؛ اما در حال فرستادن ایمیل‌هایی در شبکه‌های اجتماعی توییتر و فیس‌بوک برای به دست آوردن نرخی مناسب برای فروش این اطلاعات هستند!

اما این گروه کار خود را در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک گروه از Spammer‌های آماتور آغاز کردند. کار اولیه آن‌ها خرید اطلاعات سرقت شده توسط گروه‌های هکری دیگر در انجمن‌های زیر زمینی بوده است؛ اما در آوریل سال جاری این گروه روش خود را تغییر دادند و اقدام به جمع‌آوری اطلاعات در حجمی بی‌سابقه کردند.

این گروه با‌ اطلاعات دزدیده ‌و خریداری شده، اقدام به فرستادن ایمیل‌هایی برای قربانیان کرده و آن‌ها را تشویق به کلیک روی لینکی کردند که یا خود لینک بدافزاری بوده و یا اقدام به دانلود یک بد افزار در سیستم قربانی می‌کرده است؛ در بسیاری از موارد هر دو‌ این روش‌ها مورد استفاده قرار گرفته است.

این بدافزار به هکر‌ها اجازه می‌داده ‌که با ‌سیستم قربانیان یک شبکه Bot طراحی کنند که در واقع شبکه گسترده‌ای از «زامبی‌های رایانه‌ای» بوده و هر فرمانی که هکر‌ها اراده می‌کرده‌اند، اجرا کنند. هر بار که قربانی از روی سیستم آلوده خود‌ از یک وب سایت بازدید می‌کرده، ‌این بد‌افزار این وب سایت را آنالیز کرده تا متوجه شود ‌آیا برای انجام حملات SQL Injection آسیب پذیر هست یا خیر.

حملات SQL Injection به این ترتیب است که با فرستادن کدی به وب سایت آزمایش می‌کند ‌آیا وب سایت اطلاعات برگشتی در خصوص پایگاه داده‌های خود دارد یا خیر. اطلاعات این پایگاه داده‌ها شامل نام حساب‌های کاربری و گذرواژه‌های مرتبط با آن‌ها بوده است. اگر پاسخ مثبت باشد، این وب سایت در رکورد‌ها ذخیره شده تا هکر‌ها بعدا برای سرقت حجیم اطلاعات آن مراجعه کنند.

با این روش، هکر‌ها موفق به جمع‌آوری حدود ۴.‌۵ میلیون نام کاربری و گذرواژه شده‌اند؛ اما بسیاری از این اطلاعات همپوشانی داشته‌اند و Hold Security برآورد کرده‌ که از این میان، حدود ۱.‌‌۲ میلیارد اطلاعات منحصر‌بفرد غربال شده است.

همان گونه که گفته شد Hold Security بنا به دلایل امنیتی نام وب‌سایت‌هایی که به آنها حمله ‌شده‌، افشا نکرده است؛ اما آن گونه که اذعان نموده این حمله در سراسر جهان رخ داده و همه وب سایت‌ها اعم از سرویس‌های بزرگ آنلاین تا وب‌سایت‌ها مستقل بزرگ و کوچک را شامل شده است.

تااخباریی دیگرخدانگهدار